четверг, 17 мая 2018 г.

News update 15/06/2022 12

Nel dicembre 1773, nel porto di Boston, folle di cittadini impedirono lo sbarco di tre navi con un carico di tè. Il 16 dicembre 1773, al comando di Adams, diversi bostoniani, travestiti da indiani, salirono a bordo di navi e gettarono in mare balle di tè. Questa azione è stata chiamata "Boston Tea Party" ed è stata considerata a Londra un crimine grave. Il Parlamento ha sospeso le garanzie costituzionali, a Boston è stato dichiarato lo stato di emergenza, il governatore civile è stato sostituito da un comandante militare e il porto è stato bloccato.

Le ostilità iniziarono il 19 aprile 1775. Per ordine del comandante britannico, il generale Gage, i battaglioni delle truppe reali andarono prima da Boston a Lexington e poi a Concord. I loro compiti erano: la cattura dei due capi dei "ribelli", Adams e Hancock - un mercante che si unì ai radicali, poi presidente del Congresso continentale, e l'eliminazione di un deposito sotterraneo di armi a Concord. Ma i capi ribelli furono avvertiti in tempo dal "patriota" di Boston Rivier.

Quindi, un distaccamento di 700 uomini entrò a Lexington. Davanti a lui, nella piazza del paese, c'erano file discordanti di "minutemen" locali - volontari.

Erano circa 70 e un ufficiale inglese dell'avanguardia, che precedeva, suggerì di tornare a casa. I Minutemen avevano già acconsentito, ma all'improvviso, come durante il massacro di Boston, risuonò uno sparo provocatorio, ferendo un soldato britannico. Gli inglesi spararono una raffica di moschetti, dopo di che 8 coloni morti e 10 feriti rimasero sdraiati sulla piazza. Quindi i soldati sono entrati a Concord e hanno sequestrato armi che la gente del posto non aveva ancora avuto il tempo di nascondere.

La voce della "terribile atrocità" a Lexington si diffuse in tutta l'area e gli inglesi tornarono a Boston senza arrestare Adams e Hank, sotto una raffica di proiettili. I soldati britannici in uniforme scarlatta con rifiniture gialle e ghette bianche (per il colore delle loro uniformi gli americani li chiamavano "cappotti rossi" o "aragoste") erano un buon bersaglio. Come risultato della spedizione a Concord, le perdite inglesi ammontarono a 273 persone e quelle americane a 95.
A giugno, i ribelli hanno costruito una ridotta a Breeds Hill, al largo di Boston, da dove potevano sparare cannoni contro la città e il porto marittimo. Le truppe inglesi al comando del generale Howe, arrivato dall'Inghilterra con nuove unità, attaccarono la ridotta.

Nella disciplina e nell'addestramento, gli inglesi erano di gran lunga superiori ai coloni. E Howe, in quel giorno di giugno del 1775, contava che i rivoltosi si sarebbero dispersi non appena avessero visto le file ordinate di "cappotti rossi" arrampicarsi sul pendio. Ma non c'era! Gli americani respinsero con successo due attacchi e solo dopo aver esaurito le munizioni, gli inglesi furono in grado di irrompere nella ridotta e finire il lavoro con le baionette.

Dopo Lexington, Concord, il massacro di Breeds Hill, in cui gli inglesi persero 1.000 uomini e i coloni fecero uccidere 100 uomini e 300 feriti, la riconciliazione divenne praticamente impossibile. Più sangue veniva versato, più prestigio tra i coloni veniva acquisito dai "patrioti"-separatisti, come dimostrato dalle riunioni del Secondo Congresso continentale a Filadelfia. Se in un primo momento, nel maggio 1775, era dominata dai "moderati" e la "Petizione del ramoscello d'ulivo" scritta in uno spirito conciliante veniva inviata al re, un anno dopo non si potevano parlare di compromessi.

Il 4 luglio 1776, il Congresso approvò la "Dichiarazione di Indipendenza" scritta a suo nome dal più giovane membro del Congresso, il 33enne Jefferson. Questo documento più importante dell'epoca rifletteva le idee delle figure di talento della Rivoluzione americana: Lee, Franklin, Payne, S. Adams, J. Adams. Per la prima volta nella storia, il governo rivoluzionario ha spiegato al mondo la giustificazione per usare la violenza per rovesciare un governo discutibile per il popolo e il diritto di creare un nuovo sistema. La Dichiarazione è stato il primo documento in cui sono stati sostanziati i "diritti naturali" ei principi di governo democratico. Il principale è stato dichiarato essere il potere politico emanato dal popolo e progettato per proteggere gli interessi di tutti i cittadini.
https://all-andorra.com/locations/sant-cristofol-d-anyos-2/
https://all-andorra.com/locations/santa-coloma-church/
È il 4 luglio che viene celebrato ogni anno negli Stati Uniti come Giorno dell'Indipendenza, anche se dopo la firma della Dichiarazione sono trascorsi cinque lunghi anni prima della vittoria finale degli americani nella guerra e sette anni prima della firma del Trattato di pace di Parigi.

Tra gli eventi più importanti della guerra c'è la battaglia di Saratoga nell'ottobre 1777, quando le truppe americane circondarono e costrinsero alla resa un corpo di spedizione britannico di 6.000 uomini che aveva lasciato Montreal in direzione sud. In primo luogo, questa vittoria diede fiducia al giovane esercito americano. In secondo luogo, divenne la ragione per la conclusione di un trattato di alleanza tra Stati Uniti e Francia, che decise l'esito della guerra. Questo trattato di amicizia, commercio, alleanza difensiva, firmato da Franklin da parte americana, fu il primo riconoscimento ufficiale del nuovo stato. Inoltre, ha contribuito al coinvolgimento attivo delle potenze europee nella guerra contro la Gran Bretagna. La Spagna seguì l'esempio nel 1779 e l'Olanda nel 1780.

La flotta francese sbloccò i porti orientali degli Stati Uniti e nelle truppe americane apparvero unità regolari e volontari provenienti da quasi tutti i paesi europei.

La figura americana più famosa nella Guerra d'Indipendenza fu il comandante in capo dell'esercito americano e il futuro primo presidente degli Stati Uniti, George Washington (vedi articolo "George Washington"). Uomo di grande coraggio personale, non ha perso la calma anche dopo le sconfitte più dolorose. Era destinato a porre fine alla guerra nella sua nativa Virginia. Qui, a Yorktown, nell'ottobre del 1781, ebbe luogo l'ultima battaglia della Guerra d'Indipendenza.

Con gli sforzi congiunti delle truppe americane, francesi e prussiane, le unità britanniche del generale Cornwallis furono circondate e capitolarono. La battaglia si concluse con una sorta di corteo: soldati britannici in formazione, con gli stendardi ripiegati, lasciarono la città e passarono accanto ai vincitori in piedi in due file. Da un lato, soldati e ufficiali francesi, prussiani, polacchi si allineavano con le loro eleganti uniformi, dall'altro, vestiti con normali giacche di pelle e pantaloni con finiture e ornamenti indiani, "minutemen" e "poliziotti" stavano in piedi. Solo occasionalmente le nuove uniformi blu e gialle dell'esercito americano si incontravano nei loro ranghi eterogenei. L'orchestra, d'altra parte, ha suonato melodie popolari in tempo di guerra su cui sempre più persone avrebbero ballato nei secoli successivi: "Yankee Doodle" e "Il mondo intero capovolto".
Nel South Dakota, uno degli stati degli Stati Uniti, c'è un'enorme roccia di granito in cui lo scultore Borglum ha scolpito quattro busti di venti metri di persone che hanno dato il maggior contributo alla formazione e allo sviluppo della democrazia americana. Questa riga si apre con un busto di George Washington, il primo presidente degli Stati Uniti e comandante in capo delle truppe americane nella guerra rivoluzionaria (1775-1783). George Washington è uno degli eroi più venerati d'America. Il suo nome è la capitale dello stato e uno dei suoi stati. Spesso Washington è chiamato il padre del paese. Con quali azioni gloriose meritava tanto amore e rispetto da parte dei suoi compatrioti?

Il futuro primo presidente degli Stati Uniti nacque il 22 febbraio 1732 nella famiglia di un grande piantatore di schiavi nella colonia inglese nordamericana della Virginia. Il nome del padre era Augustine Washington, il nome della madre era Mary Ball. Augustine Washington era un uomo energico che si preoccupava costantemente di espandere le sue proprietà terriere. Il piccolo George amava molto suo padre, morto quando il ragazzo aveva 11 anni. Da quel momento in poi, il fratellastro di George, Lawrence, divenne il tutore di George, il quale, insieme alla moglie Anna, che proveniva dalla famosa famiglia aristocratica inglese di Fairfax, ebbe una grande influenza sulla formazione della personalità del futuro presidente. La formazione dei modi e del modo di pensare di George fu fortemente influenzata dalla raffinata società che lo circondava nella casa di Lawrence e Anna. Per il giovane Washington, questo era particolarmente importante, perché frequentava la scuola a intermittenza dai 7 ai 15 anni e non riceveva un'istruzione completa. Anche da adulto, Washington ha commesso errori di scrittura. Ha ottenuto il successo più significativo nello studio della matematica, poiché fin dall'infanzia si è preparato per le pulizie in una piantagione. Fin dalla prima infanzia, George andò a cavallo, facendo lunghe passeggiate e osservando il lavoro degli schiavi nelle piantagioni vicine. Già in gioventù, Washington conosceva bene le particolarità della coltivazione del tabacco e dell'allevamento del bestiame.
Nell'inverno 1748-1749. Washington ha frequentato un breve corso teorico al Williamsburg College, ha superato l'esame e ha ricevuto un certificato di geometra. Lavorando per i successivi due anni come geometra, George viaggiò nelle regioni selvagge e non sviluppate del Nord America occidentale. L'esperienza del duro lavoro ha insegnato a Washington l'ingegno e la resistenza, ha temperato il suo corpo e la sua volontà. Durante questo periodo, George si interessò alla colonizzazione del "selvaggio" Occidente, poiché si unì alla speculazione fondiaria di suo fratello Lawrence. Tuttavia, lo sviluppo dei territori occidentali nel XVIII secolo. era difficile e pericoloso. Il continente nordamericano scarsamente popolato e ricco di risorse era di interesse per molti paesi europei. I principali rivali erano Francia e Gran Bretagna, che aveva 13 colonie in Nord America. Anche le tribù indiane locali, che furono usate dai francesi per attaccare i coloni inglesi della Virginia e della Pennsylvania, intervennero attivamente in questa lotta. Per questo motivo, e influenzato anche dalle storie di Lawrence, che prestò servizio nella marina inglese, Washington decise di intraprendere la carriera militare. Nel novembre 1752 fu nominato maggiore della milizia della regione meridionale della Virginia. Nei successivi sei anni, partecipando molto attivamente alla lotta contro francesi e indiani, che effettuavano continue incursioni ai confini delle colonie inglesi, Washington salì al grado di comandante in capo di tutte le truppe della Virginia.

La vita di Washington è stata più volte esposta a pericoli, ma grazie al suo coraggio e alla sua intraprendenza è uscito con onore da situazioni critiche. Un giorno, il governatore Dinwiddie della Virginia decise di inviare Washington a capo di un piccolo distaccamento a Fort Leboeuf per chiedere ai francesi di uscire dalla valle del fiume Ohio. Ufficialmente, Gran Bretagna e Francia erano in pace, ma l'avvicinarsi della guerra si faceva sentire ovunque. Washington e il suo distaccamento percorsero 800 km con un tempo disgustoso attraverso la natura selvaggia fino a Fort Leboeuf, dove ricevette un educato ma fermo rifiuto dai francesi. La via del ritorno si è trasformata in una vera lotta per la sopravvivenza per Washington. Gli indiani erano a caccia degli scalpi degli americani. Mentre stavano facendo rafting attraverso il fiume Allegoni, Washington cadde in un ruscello ghiacciato e miracolosamente riuscì a fuggire afferrando un tronco.
https://all-andorra.com/locations/sant-esteve/
https://all-andorra.com/locations/casa-de-la-vall/
https://all-andorra.com/locations/sant-serni-de-nagol/
https://all-andorra.com/locations/canolich-2/
https://all-andorra.com/locations/sant-pere-martir/
https://all-andorra.com/locations/sant-miquel-d-engolasters/
https://all-andorra.com/locations/la-margineda-bridge-most-la-margineda/
https://all-andorra.com/locations/sant-antoni-de-la-grella-bridge-most-sant-antoni-de-la-grella/
https://all-andorra.com/locations/sant-pere-del-serrat/
https://all-andorra.com/locations/sant-roma-de-vila/
https://all-andorra.com/locations/sant-marti-de-nagol/
https://all-andorra.com/locations/sant-escle-santa-victoria-church/
https://all-andorra.com/locations/sant-julia-sant-germa/
https://all-andorra.com/locations/sant-miquel-de-la-mosquera-church/
https://all-andorra.com/locations/sant-roma-dels-vilars-church/
https://all-andorra.com/locations/sant-serni-de-llorts/
https://all-andorra.com/locations/sant-pere-del-tarter-church/
https://all-andorra.com/locations/santa-creu-church-canillo/
https://all-andorra.com/locations/sant-andreu-darinsal-church/
https://all-andorra.com/locations/sant-roma-derts-church/
https://all-andorra.com/locations/sant-bartomeu-de-soldeu-church/
https://all-andorra.com/locations/sant-andreu/
https://all-andorra.com/locations/sant-joan-de-sispony/
https://all-andorra.com/locations/fortified-church-of-sant-vicenc-denclar/
In un'altra occasione Washington, che a quel tempo aveva ricevuto il grado di colonnello, prese parte a una spedizione militare contro il forte francese Duquesne. La campagna fu comandata dal maggiore generale Braddoc, arrivato dall'Inghilterra. Questa campagna si concluse con la completa sconfitta degli inglesi il 9 luglio 1755. Il generale Braddock fu ucciso e i resti delle truppe fuggirono grazie alla compostezza e alla determinazione di Washington, che prese il comando. Dopo l'annuncio ufficiale, il 16 maggio 1756, della guerra tra Gran Bretagna e Francia, che in seguito divenne nota come Guerra dei Sette Anni, Washington prese parte a un'altra campagna contro Fort Duquesne.

Durante questa campagna, che si concluse con l'espulsione dei francesi dal forte, Washington mostrò più volte coraggio e intraprendenza. Un giorno, mentre le truppe inglesi erano in marcia, dall'avanguardia risuonarono degli spari. Il comandante ha inviato rinforzi in aiuto, guidati da Washington. Raggiunto il luogo, Washington vide che non c'era nemico e due distaccamenti, scambiandosi l'un l'altro per i francesi, aprirono il fuoco. Washington si precipitò senza paura tra i combattenti, chiedendo un cessate il fuoco e riportando in sé i soldati con colpi di spada su moschetti e teste.

Dopo aver dedicato diversi anni alla difesa della Virginia, il 1 gennaio 1759 Washington terminò, come pensava per sempre, il servizio militare. L'Assemblea della Virginia ha adottato un discorso di ringraziamento a Washington per "il fedele servizio a Sua Maestà e la Virginia, una condotta coraggiosa e ferma dall'inizio delle ostilità contro francesi e indiani fino alle dimissioni dopo il felice possesso di Fort Duquesne".

D'ora in poi, Washington decise di dedicare la sua vita interamente al lavoro nella piantagione. All'età di 20 anni, George divenne proprietario di Mount Vernon, una delle migliori tenute della Virginia, che gli fu lasciata in eredità da suo fratello Lawrence, morto di tubercolosi. Ora, fino allo scoppio della Guerra d'indipendenza americana nel 1775, tutte le preoccupazioni di Washington erano dedicate a Mount Vernon. Alla conduzione degli affari nella piantagione, come a tutto ciò che faceva, Washington si avvicinò con tutta serietà. Ordinò dall'Inghilterra un'enorme quantità di letteratura sull'agricoltura e la studiò. Washington si considerava il miglior agricoltore del mondo e cercava di stare al passo con gli ultimi risultati scientifici. Amava e sapeva come gestire la tenuta ed era sempre un diligente proprietario. Nel 1775 Washington aveva aumentato le sue proprietà a 25.000 ettari. Convinto della non redditività della coltivazione del tabacco, iniziò a seminare grano nei suoi campi e divenne un importante esportatore di farina nelle Indie occidentali.
Автор: на Комментариев нет:
Ярлыки: , , ,

News update 14.05.2018 50

Er zijn twee perioden in de geschiedenis van de mensheid: de primitieve en de periode van het bestaan ​​van complex georganiseerde klassenmaatschappijen. De eerste duurde vele honderdduizenden jaren, de tweede - niet voor lang. In primitieve tijden werd de mens mens in de volle zin van het woord, zijn cultuur ontstond. Collectieven van mensen waren relatief klein en eenvoudig georganiseerd, met een primitieve manier van leven, daarom worden ze primair - primitief genoemd. Om aan hun eigen voedsel te komen, waren mensen aanvankelijk bezig met verzamelen en jagen, met behulp van stenen werktuigen. Toen begonnen ze de planten te kweken die ze voor zichzelf nodig hadden, huisdieren te fokken, woningen te bouwen en nederzettingen te stichten.

Mensen in primitieve gemeenschappen waren gelijk in hun positie, met dezelfde rechten en plichten, onder hen waren er geen arm en rijk. De relaties tussen families en individuen werden bepaald door verwantschap, en de norm in deze samenleving was hulp en wederzijdse steun.

Volgens de materialen waaruit mensen gereedschappen maakten, verdelen archeologen de geschiedenis in drie "tijdperken": steen, brons en ijzer. Het stenen tijdperk was het langst - het begon ongeveer 2,5 miljoen jaar geleden en eindigde 3000 jaar voor Christus. De bronstijd duurde meer dan 2,5 duizend jaar, en ongeveer in het midden van het 2e millennium voor Christus. De ijzertijd is aangebroken en we leven erin. Deze tijdperken, vooral de brons- en ijzertijd, kwamen niet gelijktijdig voor in verschillende delen van de aarde, ergens eerder, ergens later. De langste periode - het stenen tijdperk - is verdeeld in verschillende tijdperken: de oude steentijd, of paleolithicum (2,5 miljoen - 12.000 jaar geleden), de middelste steentijd of mesolithicum (12.000-8000 v.Chr.), nieuwe steentijd of neolithicum (8000-3000 voor Christus).

Het grootste deel van de geschiedenis van de mensheid valt dus precies in de periode van primitiviteit. De cijfers zeggen weinig tot onze verbeelding. Als deze kolossale periode wordt gecomprimeerd tot een dag, dan blijkt dat aan het begin van de dag (om 0000 uur) mensen die nog steeds de tekens van hun dierlijke voorouders behielden, de eerste gereedschappen begonnen te maken. De "rechtopstaande man", Pithecanthropus, leefde tussen 14.00 en 19.00 uur, en de oude variëteit van "Homo sapiens", de Neanderthaler, leefde tussen 19.00 en 23.30 uur. De late periode van het stenen tijdperk - het Neolithicum - begon heel dicht bij het einde van de dag, om 23:55 uur. Om 23:56 uur begon de Bronstijd, en staten met hun steden, schrijven, voortdurend ontwikkelende technologie en een complex georganiseerde samenleving verschenen, en zelfs dan nog alleen op kleine stukjes van de aarde, slechts 3 minuten geleden.

Het is nu moeilijk te geloven, maar iets meer dan honderd jaar geleden geloofden mensen dat hun uiterlijk onveranderd was gebleven sinds het verschijnen van de mens. Natuurlijk was het algemeen bekend dat verschillende volkeren van elkaar verschillen in cultuur, manier van leven, gebruiken. Maar ze werden allemaal beschouwd als de afstammelingen van de eerste man en de eerste vrouw die door de goden waren geschapen, ongeacht of ze de goden waren van christenen, moslims of volgelingen van de leer van de Boeddha. Toen menselijke botten werden gevonden tijdens opgravingen die verschilden van moderne, werden ze beschouwd als de overblijfselen van bijzonder sterke mensen of, omgekeerd, zieke mensen. In de jaren 40. van de vorige eeuw, de botten van een van de voorouders van de moderne mens, een Neanderthaler, werden gevonden in Duitsland, die werden aangezien voor de overblijfselen van een Russische Kozak, een deelnemer aan de Napoleontische oorlogen, en een gerespecteerde wetenschapper zei dat deze waren de botten van een zieke oude man, die ook meerdere keren op het hoofd werd geslagen.
https://all-andorra.com/ru/cerkov-boi-taul-v-odnoimennom-gornolyzhnom-kurorte-ispanii-risunok-karandashom-i-chernilami/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-monastyr-monserrat-benediktinskij-monastyr-duxovnyj-simvol-i-religioznyj-centr-katalonii-risunok-chernilami-i-karandashom/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-kastelo-dempures-ispaniya-risunok-karandashom-i-chernilami/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-sobor-svyatogo-vita-vaclava-i-vojtexa-goticheskij-katolicheskij-sobor-v-prazhskom-grade-risunok-chernilami-i-ruchkoj/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-sobor-santa-mariya-del-fore-kafedralnyj-sobor-vo-florencii-samoe-znamenitoe-iz-arxitekturnyx-sooruzhenij-florentijskogo-kvatrochento-risunok-chernilami-i-karandashom/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-pizanskaya-bashnya-kolokolnaya-bashnya-chast-ansamblya-gorodskogo-sobora-santa-mariya-assunta-pizanskij-sobor-v-gorode-piza-risunok-chernilami-i-ruchkoj/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-sobor-svyatogo-petra-katolicheskij-sobor-centralnoe-i-naibolee-krupnoe-sooruzhenie-vatikana-krupnejshaya-istoricheskaya-xristianskaya-cerkov-v-mire-risunok-chernilami-i-ka/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-bazilika-devy-marii-fatima-portugaliya-risunok-chernilami-i-karandashom/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-xram-svyatogo-serdca-prixodskaya-cerkov-i-malaya-bazilika-v-barselone-na-gore-tibidabo-risunok-karandashom-i-chernilami/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-xram-mizerikordiya-odno-iz-samyx-pochitaemyx-mest-v-reuse-ispaniya-risunok-karandashom-i-chernilami/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-cerkov-santa-mariya-v-portbou-ispaniya-risunok-chernilami-i-karandashom/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-cerkov-san-xeronimo-el-real-madrid-risunok-karandashom-i-chernilami/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-xram-svyatogo-semejstva-antonio-gaudi-risunok-karandashom-i-chernilami/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-svyatilishhe-devy-monserrat-v-monferri-ot-antoni-gaudi-risunok-karandashom-i-chernilami/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-sant-pere-de-rodes-samyj-izvestnyj-srednevekovyj-monastyr-v-provincii-zhirona/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-romanskaya-cerkov-san-marti-de-urch-risunok-karandashom-i-chernilami/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-rimskaya-triumfalnaya-arka-v-medinaselli-1-yj-vek-risunok-karandashom-i-chernilami/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-pamyatnik-generalu-xuanu-primu-na-ploshhadi-prim-v-reuse-ispaniya-risunok-karandashom-i-chernilami/
https://all-andorra.com/ru/goticheskaya-bashnya-kampanar-v-reuse-risunok-karandashom-i-chernilami/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-cerkov-san-franchesko-v-tarragone-ispaniya-risunok-karandashom-i-chernilami/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-zamok-san-ferran-v-figerase-samyj-bolshoj-pamyatnik-katalonii-risunok-karandashom-i-chernilami/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-religioznoe-sooruzhenie-ermita-san-antoni-vilanova-de-prades-tarragona-risunok-karandashom-i-chernilami/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-kompleks-asil-vilalonga-asil-vilallonga-figeras-risunok-karandashom-i-chernilami/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-cerkov-la-mersed-burgos-ispaniya-risunok-karandashom-i-chernilami/
https://all-andorra.com/ru/arxitektura-stran-mira-karmelitskaya-cerkov-varshava-polsha-risunok-chernilnoj-ruchkoj/



________________________
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-la-merced-a-church-in-burgos-spain-ink-pencil-image/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-the-leaning-tower-of-pisa-torre-di-pisa-ink-pencil-image/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-asil-vilallonga-city-hall-building-in-figueres-ink-pencil-image/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-the-castle-of-sant-ferran-in-figueres-the-largest-monument-of-catalonia-ink-pencil-image/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-the-castle-in-peralada-catalonia-spain-ink-pencil-image/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-juan-prim-statue-in-the-central-square-of-reus-catalonia-ink-pencil-image/
https://all-andorra.com/san-francisco-church-in-tarragona-catalonia-spain-ink-pencil-image/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-expiatory-church-of-the-sacred-heart-of-jesus-in-barcelona-ink-pencil-image/
https://all-andorra.com/gothic-tower-campanar-in-reus-spain-ink-pencil-drawing/
https://all-andorra.com/the-sanctuary-of-the-virgin-of-montserrat-in-montferri-tarragona-ink-and-pencil-drawing/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-florence-cathedral-ink-and-pencil-drawing/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-sant-pere-de-rodes-in-girona-catalonia-ink-and-pencil-drawing/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-the-roman-arch-of-medinaceli-ink-pencil-drawing/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-sagrada-familia-large-unfinished-roman-catholic-church-in-barcelona-designed-by-antoni-gaudi-ink-and-pencil-drawing/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-san-jeronimo-el-real-roman-catholic-in-central-madrid-ink-and-pencil-drawing/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-santa-maria-de-montserrat-abbey-ink-and-pencil-drawing/
https://all-andorra.com/antoni-gaudi-architecture-sanctuary-of-mercy/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-st-peters-basilica-an-italian-renaissance-church-in-vatican-ink-and-pencil-drawing/
V XIX v. ostatkov skeletov drevneyshikh lyudey bylo izvestno ochen' malo. Seychas ikh obnaruzheno mnozhestvo. Samyye drevniye naydeny v Afrike, poetomu schitayut, chto imenno na etom kontinente evolyutsiya chelovekoobraznykh obez'yan, prodolzhavshayasya mnogo millionov let, privela k poyavleniyu cheloveka. 3,5—1,8 mln let nazad po stepyam Afriki uzhe brodili sushchestva, kotorykh nazvali avstralopitekami — yuzhnymi obez'yanami. U nikh byli nebol'shoy mozg i massivnyye chelyusti, no oni uzhe mogli peredvigat'sya v vypryamlennom polozhenii i derzhat' v rukakh palku ili kamen'. Uchonyye schitayut, chto pervyye kamennyye orudiya poyavilis' okolo 2,5 mln let nazad. Eto byli kamni s ostrymi krayami i otshche-py ot nikh. Takimi orudiyami mozhno bylo srezat' vetku, snyat' shkuru s ubitogo zhivotnogo, raskolot' kost' ili vykopat' iz zemli koren'. Tot, kto izgotovil ikh, poluchil naimenovaniye ^chelovek umelyy* (homo habilis). Seychas yego schitayut pervym predstavitelem chelovecheskogo roda. «Chelovek umelyy» peredvigalsya na nogakh, a kisti yego ruk byli prisposobleny dlya togo, chtoby ne tol'ko derzhat' palku ili kamen', no i izgotavlivat' orudiya. Govorit' eti drevneyshiye lyudi yeshcho ne umeli; podobno obez'yanam, oni podavali drug drugu signaly krikami, zhestami, grimasami. Krome rastitel'noy pishchi oni yeli myaso zhivotnykh, na kotorykh, veroyatno, okhotilis'. Ikh gruppy byli nebol'shimi i sostoyali iz neskol'kikh samtsov, samok s detonyshami i podrostkov. Okolo 1 mln let nazad poyavilsya novyy vid — «chelovek vypryamlennyy» (homo erectus), pitekantrop, t.ye. obez'yanochelovek. Eto sushchestvo vso yeshcho napominalo svoikh predkov — zhivotnykh. Ono bylo pokryto sherst'yu, imelo nizkiy lob i sil'no vydayushchiyesya vperod nadbrovnyye dugi. No razmer yego mozga byl uzhe dovol'no bol'shim, priblizhayas' k razmeru mozga sovremennogo cheloveka. «Chelovek vypryamlennyy» nauchilsya delat' razlichnyye orudiya iz kamnya — krupnyye rubila pravil'noy formy, skrebki, reztsy. Takimi orudiyami mozhno bylo rubit', rezat', strogat', kopat', ubivat' zhivotnykh, snimat' s nikh shkury, razdelyvat' tushi. Razvitiye trudovykh navykov, sposobnost' myslit', planirovat' svoyu deyatel'nost' pozvolili etim lyudyam prisposobit'sya k zhizni v raznykh klimaticheskikh usloviyakh. Oni zhili v kholodnykh oblastyakh Severnogo Kitaya i Yevropy, v tropikakh ostrova Yava, stepyakh Afriki. Vo vremya sushchestvovaniya «cheloveka vypryamlennogo» nachalsya lednikovyy period. Iz-za obrazovaniya lednikov ponizilsya uroven' Mirovogo okeana, mezhdu razdelonnymi prezhde vodoy uchastkami sushi voznikli sukhoputnyye «-mosty», po kotorym lyudi smogli proniknut', naprimer, na ostrov Yava, gde byli naydeny pervyye kosti pitekantropa. Stoyanki raspolagalis' po beregam rek i ozor, v mestakh, gde obitali bol'shiye stada zhivotnykh. Pitekantropy inogda zhili i v peshcherakh, no ne v glubine, gde bylo opasno, a u vykhoda. Smelyye okhotniki, dobychey kotorykh byli krupnyye i sil'nyye zhivotnyye, zagonyali stada oleney, bykov, slonov na obryvy, v ovragi ili ushchel'ya, gde i ubivali ikh kop'yami i kamnyami. Dobychu delili mezhdu vsemi. Pervobytnyye lyudi nachali pol'zovat'sya ognom, kotoryy sogreval ikh, zashchishchal ot zverey i pomogal okhotit'sya. Na ogne nachali gotovit' pishchu, kotoruyu prezhde yeli syroy. Okhota na krupnykh zhivotnykh, zashchita ot opasnostey, pereseleniye na novyye territorii — vso eto trebovalo ob"yedinonnykh usiliy mnogikh lyudey. Ikh kollektivy dolzhny byli byt' dostatochno mnogochislennymi i splochonnymi. Uslozhneniye obraza zhizni privelo k tomu, chto starshiye stali obuchat' mladshikh, i podrostki dol'she, chem prezhde, ostavalis' s roditelyami i sorodichami. Eti lyudi uzhe umeli govorit'. I vso zhe i ikh fizicheskoye razvitiye, i razvitiye kul'tury shlo ochen' medlenno: pitekantropy, kak i sozdavavshiyesya imi orudiya, pochti ne izmenyayas', prosushchestvovali okolo 1 mln let.
Show more
3,625 / 5,000
Translation results
In de 19de eeuw er waren maar heel weinig overblijfselen van de skeletten van de oudste mensen bekend. Inmiddels zijn er veel ontdekt. De oudste werden gevonden in Afrika, daarom wordt aangenomen dat het op dit continent was dat de evolutie van mensapen, die vele miljoenen jaren duurde, leidde tot het verschijnen van de mens. 3,5-1,8 miljoen jaar geleden waren de steppen van Afrika al rondzwervende wezens die Australopithecus werden genoemd - zuidelijke apen. Ze hadden kleine hersenen en enorme kaken, maar ze konden al rechtop bewegen en een stok of steen in hun handen houden.

Wetenschappers geloven dat de eerste stenen werktuigen ongeveer 2,5 miljoen jaar geleden verschenen. Dit waren stenen met scherpe randen en schilfers ervan. Dergelijke gereedschappen kunnen een tak afsnijden, een dood dier villen, een bot splijten of een wortel uit de grond graven. Degene die ze maakte kreeg de naam ^klusjesman* (homo habilis). Nu wordt hij beschouwd als de eerste vertegenwoordiger van het menselijk ras.

De "klusjesman" bewoog zich op zijn voeten en zijn handen waren niet alleen aangepast om een ​​stok of steen vast te houden, maar ook om gereedschap te maken. Deze oude mensen konden nog niet spreken; als apen gaven ze elkaar signalen met kreten, gebaren, grimassen. Naast plantaardig voedsel aten ze het vlees van dieren waarop ze waarschijnlijk gejaagd hebben. Hun groepen waren klein en bestonden uit verschillende mannetjes, vrouwtjes met welpen en adolescenten.

Ongeveer 1 miljoen jaar geleden verscheen een nieuwe soort - "rechtgebogen man" (homo erectus), Pithecanthropus, d.w.z. aap man. Dit wezen leek nog steeds op zijn dierlijke voorouders. Het was bedekt met haar, had een laag voorhoofd en wenkbrauwruggen die sterk naar voren uitstaken. Maar de grootte van zijn hersenen was al behoorlijk groot, in de buurt van de grootte van een modern menselijk brein. De "rechtgebogen man" leerde verschillende gereedschappen van steen te maken - grote assen met de juiste vorm, schrapers, snijders. Met dergelijke gereedschappen was het mogelijk om dieren te hakken, te snijden, te plannen, te graven, te doden, huiden van hen te verwijderen, karkassen te slachten.

Door de ontwikkeling van arbeidsvaardigheden, het vermogen om na te denken en hun activiteiten te plannen, konden deze mensen zich aanpassen aan het leven in verschillende klimatologische omstandigheden. Ze leefden in de koude streken van Noord-China en Europa, in de tropen van het eiland Java, de steppen van Afrika. Tijdens het bestaan ​​van de "gerectificeerde mens" begon de ijstijd. Door de vorming van gletsjers daalde het niveau van de Wereldoceaan, er ontstonden land-"bruggen" tussen voorheen gescheiden watergebieden, waardoor mensen konden doordringen, bijvoorbeeld naar het eiland Java, waar de eerste botten van Pithecanthropus werden gevonden gevonden.

De kampen stonden langs de oevers van rivieren en meren, op plaatsen waar grote kuddes dieren leefden. Pithecanthropes leefden soms in grotten, maar niet in de diepten, waar het gevaarlijk was, maar bij de uitgang. Gedurfde jagers, wiens prooi grote en sterke dieren waren, dreven kuddes herten, stieren, olifanten naar kliffen, ravijnen of kloven, waar ze ze doodden met speren en stenen. De buit werd onder allen verdeeld. Primitieve mensen begonnen vuur te gebruiken, dat hen verwarmde, hen beschermde tegen dieren en hen hielp jagen. Op het vuur begonnen ze voedsel te koken dat voorheen rauw werd gegeten. Jagen op grote dieren, bescherming tegen gevaren, verhuizing naar nieuwe gebieden - dit alles vereiste de gecombineerde inspanningen van veel mensen. Hun teams moesten voldoende talrijk en samenhangend zijn. De complicatie van de manier van leven leidde ertoe dat de ouderen de jongere begonnen te onderwijzen, en tieners bleven langer dan voorheen bij hun ouders en familieleden. Deze mensen wisten al hoe ze moesten praten. En toch verliepen zowel hun fysieke ontwikkeling als de ontwikkeling van cultuur erg langzaam: Pithecanthropes, net als de gereedschappen die ze creëerden, bestonden bijna onveranderd gedurende ongeveer 1 miljoen jaar.
De gletsjer rukte op vanuit het noorden of trok zich terug; het klimaat werd kouder en in de zuidelijke regio's - vochtiger. De natuur stelde nieuwe taken voor mensen, die ze alleen konden oplossen door hun nog steeds zeer eenvoudige cultuur te ontwikkelen, ervaringen te verzamelen en te analyseren. De impact van de natuurlijke omgeving en de complicatie van menselijke activiteiten leidden tot het verschijnen van ongeveer 250 duizend jaar geleden van een oude variëteit van "redelijke man" - de Neanderthaler (naar de naam van de Duitse Neandertal-vallei, waar zijn overblijfselen voor het eerst werden ontdekt) . Hij verschilde al weinig van de moderne mens, hoewel hij ruw gebouwd was, een laag voorhoofd en een schuine kin had. Volgens een wetenschapper zou hij zo'n wezen 's nachts niet willen ontmoeten in een stadspark. Maar deze mensen waren alerter van geest en beter aangepast aan de moeilijke omstandigheden van de ijstijd dan hun voorgangers, de Pithecanthropes, die uiteindelijk uitstierven.

Neanderthalers begonnen de voorheen verlaten gebieden van Zuid-Europa, Azië en Afrika te bevolken. Ondernemend en moedig durfden ze de grotten in te klimmen, waar in de winter enorme holenberen gingen overwinteren. De hoogte van deze dieren bereikte 2,5 m, lengte - 3 m, en zulke grote dieren werden gedood door mensen gewapend met speren, stenen, knuppels. Enorme opeenhopingen van berenbotten zijn gevonden in grotten in Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk en andere landen.

De Neanderthalers verbeterden het gereedschap dat door de Pithecanthropes was uitgevonden. Hun vorm is regelmatiger en gevarieerder geworden. Neanderthalers droegen huiden en wisten hoe ze eenvoudige woningen moesten bouwen, en ongeveer 60 duizend jaar geleden leerden ze hoe ze vuur moesten maken. Het tempo van de ontwikkeling versnelt: de techniek van steenbewerking wordt nu veel sneller verbeterd dan voorheen. Laten we niet vergeten hoe lang Pithecanthropus-gereedschappen bestonden, en gereedschappen gemaakt door Neanderthalers 70 duizend jaar in gebruik waren, waarna ze werden vervangen door geavanceerdere.

Het vrij hoge ontwikkelingsniveau van de Neanderthalers en hun cultuur kan worden beoordeeld aan de hand van het feit dat de gereedschappen in verschillende delen van de aarde die door hen werden bewoond, niet meer zo identiek waren als voorheen. Op dit moment begint een van de kenmerken van de menselijke cultuur vorm te krijgen: de diversiteit. Tegelijkertijd verschijnen er enkele tekenen van fysieke verschillen tussen de inwoners van verschillende regio's en worden rassen gevormd.
De relaties tussen mensen in de groepen waarin de Neanderthalers leefden, worden sterker. Toen ze zich realiseerden dat ze tot een keten van opeenvolgende generaties behoorden, begonnen mensen hun doden te begraven. Sommige dieren laten hun dode familieleden ook niet in de steek: olifanten gooien bijvoorbeeld takken naar hen. Misschien hebben de voorouders van de Neanderthalers ook hun doden verborgen. Mensen groeven speciaal gaten waar ze de doden legden. Vaak werden begrafenissen, en talrijke, in grotten gemaakt. Iedereen werd begraven - vrouwen, kinderen, oude jagers. Vaak waren dergelijke graven omgeven door stenen, wapens, de schedel van een klein dier, zelfs bloemen werden erin achtergelaten. De overblijfselen werden besprenkeld met rode oker of stukjes van dit mineraal werden naast de overledene gelegd. Waarschijnlijk werd rode kleur al gezien als de kleur van het leven.

Mensen realiseerden zich niet alleen de noodzaak om voor de zwakken en zieken te zorgen, ze kregen ook de kans om dat te doen. Om een ​​ernstig gewonde persoon te laten herstellen, was het noodzakelijk om voor hem te zorgen, om voedsel met hem te delen. In de graven zijn skeletten van duidelijk ernstig zieke mensen gevonden en in een daarvan zijn de stoffelijke resten van een man zonder arm gevonden. Dit betekent dat mensen al genoeg voedsel konden krijgen om niet alleen opgroeiende kinderen te voeden, maar ook zwakke, zieke, oude mensen. Waarschijnlijk begonnen onder dergelijke omstandigheden ideeën over goed en slecht in de relaties van mensen vorm te krijgen, d.w.z. morele normen.

Neanderthalers waren de eerste mensen waarvan we kunnen zeggen dat ze een soort riten uitvoerden. In de grotten vinden ze speciaal verzamelde en zelfs in een bepaalde volgorde gerangschikte schedels van beren. Om hen heen waren blijkbaar enkele rituelen. Het is opmerkelijk dat ook menselijke schedels op een speciale manier werden behandeld: afzonderlijke graven van schedels werden gevonden in speciale kuilen. Het is natuurlijk moeilijk voor ons om ons voor te stellen wat er gebeurde in de grotten rond deze schedels. Er is geen manier om dit te beoordelen aan de hand van de gebruiken van zelfs de meest achtergebleven moderne stammen, omdat de Neanderthalers onze uitgestorven voorouders waren en de eigenaardigheden van hun perceptie van de wereld natuurlijk verschilden van het wereldbeeld van meer ontwikkelde mensen. Er kan worden aangenomen dat Neanderthaler-jagers zichzelf als verwanten van beren beschouwden, zoals mensen uit latere tijdperken die geloofden in hun relatie met verschillende soorten dieren. Dergelijke voorstellingen worden totemisme genoemd. Hoogstwaarschijnlijk geloofden de Neanderthalers in magische krachten - het vermogen om mensen of andere wezens te beïnvloeden om de gewenste acties van hen te bereiken. Magische acties vereisen niet de aanwezigheid van degene die je wilt aanspreken, maar van zijn symbolische vervanging: een afbeelding of iets dat bij hem hoort - een haar, een kledingstuk. Je kunt met het beeld praten, en dit wezen zal doen wat je wilt. Het haar van een vijand kan worden verbrand, en hij zal ziek worden en sterven. Zulke eenvoudige voorstellingen zouden al in de Neanderthalers kunnen voorkomen.
Het is nog steeds niet helemaal duidelijk hoe de Neanderthaler werd vervangen door een modern type mens. Het is bekend dat hij verscheen alsof hij plotseling in Europa, Zuidoost-Azië en Afrika verscheen. In Palestina werden de skeletten van Neanderthalers gevonden, meer ontwikkeld dan hun andere familieleden, die al de tekens bezaten van een persoon die vroeger een Cro-Magnon werd genoemd, en nu geven ze de voorkeur aan een meer algemene naam - * een man van een modern type * . (Hij wordt in het Latijn homo sapiens sapiens genoemd - alsof hij "tweemaal redelijk mens" is in vergelijking met de Neanderthaler, die slechts homo sapiens neandertalensis is - "redelijke Neanderthaler".) De mensen die de Neanderthalers 40-30 duizend jaar geleden vervingen nee langer hadden gelaatstrekken, waardoor hun voorgangers een wat beestachtig uiterlijk kregen: hun armen werden minder krachtig, hun voorhoofden werden hoger, ze hadden een kinuitsteeksel.

Het uiterlijk van de moderne mens valt samen met het begin van de laatste periode van het oude stenen tijdperk - ongeveer 35 duizend jaar geleden. In dit tijdperk, dat niet lang duurde in vergelijking met de vorige - slechts 23-25 ​​duizend jaar, vestigden mensen zich op alle continenten, behalve natuurlijk Antarctica. Via de "bruggen" die door de ijstijd ontstonden, drongen ze Australië binnen. Dit gebeurde, zoals wordt aangenomen, ongeveer 20 duizend jaar geleden. Waarschijnlijk werd Amerika 40-10 duizend jaar geleden gesticht: een van de manieren waarop mensen daar binnendrongen, was de bodem van de Beringstraat, die droog land was. De echte ontdekkers van nieuwe continenten waren dus geenszins Europese zeelieden, maar mensen uit het stenen tijdperk. In die tijd bereikte de techniek van het maken van stenen werktuigen een zeer hoog niveau van ontwikkeling. Velen van hen waren nu gemaakt van regelmatig gevormde platen, die werden gescheiden, "uitgeperst" uit de prismatisch gevormde kernen. Platen van verschillende groottes werden onderworpen aan extra bewerking, waarbij de randen werden afgestompt of dunne schubben van het oppervlak werden verwijderd met behulp van een bot of houten gereedschap. De meest geschikte steen voor het maken van werktuigen was vuursteen, dat vaak in de natuur wordt gevonden. Er werden ook andere mineralen gebruikt, die gemakkelijk splijten, vrij hard en fijnkorrelig waren. Sommige mesachtige platen waren zo scherp dat ze geschoren konden worden. De techniek van het maken van gereedschappen en wapens werd virtuoos. Het was in deze tijd dat de vormen van veel dingen werden gevormd, die later van metaal werden gemaakt: speerpunten, dolken, messen.
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-sant-antoni-de-padua-in-vilanova-de-prades-spain-ink-and-pencil-drawing/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-sant-marti-durtx-church-in-catalonia-spain-ink-and-pencil-drawing/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-the-neo-gothic-santa-maria-church-in-portbou-spain-ink-and-pencil-drawing/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-the-basilica-of-our-lady-of-the-rosary-a-roman-catholic-church-and-minor-basilica-in-the-sanctuary-of-fatima-portugal-ink-and-pencil-drawing/
https://all-andorra.com/the-metropolitan-cathedral-of-saints-vitus-wenceslaus-and-adalbert-a-roman-catholic-metropolitan-cathedral-in-prague-ink-and-pencil-drawing/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-city-church-in-the-boi-taull-ski-resort-spain-ink-and-pencil-drawings/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-the-santa-maria-basilica-the-basilica-de-santa-maria-de-castello-dempuries-spain-ink-and-pencil-drawing/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-shurch-of-saint-anthony-the-great-bilbao-spain-ink-pen-drawing/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-house-of-montblanc-also-known-casa-desclergue-montblanc-catalonia-ink-pen-image/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-modern-church-esglesia-crist-rei-reus-catalunya-ink-pen-drawing/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-carmelite-church-in-warsaw-poland-ink-pen-drawing/
https://all-andorra.com/architecture-of-the-world-roman-bridge-in-montblanc-catalonia-ink-pen-drawing/
________________
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-leglise-des-carmelites-a-varsovie-en-pologne-dessin-a-lencre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-leglise-de-la-misericorde-iglesia-de-la-merced-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-la-tour-de-pise-le-clocher-une-partie-de-lensemble-de-la-cathedrale-de-santa-maria-assunta-la-cathedrale-de-pise-la-ville-de-pise-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-le-chateau-de-sant-ferran-a-figueres-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-fondation-privee-asil-vilallonga-figueres-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-le-chateau-de-peralada-sur-peralada-espagne-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-le-monument-au-general-juan-prim-a-reus-espagne-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-leglise-de-san-francisco-a-tarragone-espagne-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-le-tour-gothique-de-campanar-a-reus-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-le-sanctuaire-de-la-vierge-de-montserrat-a-montferri-dantoni-gaudi-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-cathedrale-de-florence-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-pont-romain-a-montblanc-catalogne-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-sant-pere-de-rodes-a-gerone-catalogne-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-larche-romaine-de-medinaceli-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-sagrada-familia-grande-eglise-catholique-romaine-inachevee-a-barcelone-lauteur-est-antoni-gaudi-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-san-jeronimo-el-real-eglise-catholique-romaine-au-centre-de-madrid-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-leglise-moderne-esglesia-crist-rei-reus-catalogne-dessin-a-lencre-2012/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-abbaye-de-santa-maria-de-montserrat-dessin-au-crayon-et-encre/
Botgereedschap - priemen, naalden - begon op grote schaal te gebruiken. Er werd een apparaat gemaakt van een speerwerper, een groter bereik van een speerwerper. Botproducten versierd met houtsnijwerk - ornamenten van afbeeldingen van dieren, waarvan werd aangenomen dat ze een speciale kracht gaven.

In dit moment de boog op sommige plaatsen. Intotaal zijn ongeveer 150 steensoorten en 20 soorten zijn uit de Late Oude Steentijd bekend.

Het was de tijd van de laatste ijstijd. Kuddes mammoeten, wolharige neushoorns en bizons graasden waar nu de steden Frankrijk, Spanje en Zuid-Rusland liggen. Door de kuddes te volgen, problemen met moeder uit kleine gezinnen - vader,, kinderen. De jacht op dieren levert niet alleen vlees op, maar ook materiaal voor het maken van gereedschappen en ornamenten. Onze voorouders waren vooral dol op halskettingen van dierentanden. Ze waren ook bezig met het vangen van vis, die aanwezig was in rivieren en meren.

niet alleen in grotten van grotten, maar ook op gebouwen, in solide woningen. Het materiaal voor de gebouwen was waarschijnlijk vaak hout en huiden, maar de ruïnes van semi-dugouts zijn gemaakt van mammoetbotten zijn tot ons gekomen. Enorme botten en slakken zijn gebruikt om het frame van de woning te bouwen, die vervolgens werden behandeld met aarde. De ruïnes van dergelijke grote woningen, die toebehoorden aan verschillende families, werden gevonden tijdens opgravingen in de buurt van Voronezh en in Oekraïne.

De manier van leven van mensen uit het stenen tijdperk, van het leven van mensen die in het recente verleden, vóór de komst van Europees tijdperk Azië Amerika in Afrika. Het is natuurlijk onmogelijk om ze direct te vergelijken: in de afgelopen jaren hebben zelfs mensen die zo afgesneden zijn van de beschaving als inboorlingen van Australië veel observatie-ervaring verzameld, hun denkbeeld ontwikkeld en ontwikkeld het de warenbreid. En toch stelt het leven van deze stammen en volkeren ons in staat om tot op zekere hoogte te begrijpen hoe mensen 30-20 duizend jaar geleden leefden.
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-sanctuaire-de-la-misericorde-a-reus-lespagne-antoni-gaudi-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-cathedrale-de-florence-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-le-monument-au-general-juan-prim-a-reus-espagne-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-eglise-de-saint-antoine-le-grand-bilbao-espagne-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-la-tour-de-pise-le-clocher-une-partie-de-lensemble-de-la-cathedrale-de-santa-maria-assunta-la-cathedrale-de-pise-la-ville-de-pise-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-leglise-de-la-misericorde-iglesia-de-la-merced-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-le-sanctuaire-de-la-vierge-de-montserrat-a-montferri-dantoni-gaudi-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-san-jeronimo-el-real-eglise-catholique-romaine-au-centre-de-madrid-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-le-temple-expiatoire-du-sacre-coeur-de-jesus-christ-de-barcelone-dessin-au-crayon-et-encre/
https://all-andorra.com/fr/architecture-du-monde-leglise-de-san-francisco-a-tarragone-espagne-dessin-au-crayon-et-encre/
http://m.allmyfaves.com/index/mobiletab/tabid/1074506/
De late periode van de oude steentijd was de tijd van de geboorte van de kunst. Eigenlijk kunnen we hier niet praten over kunst in het algemeen, maar over de schone kunsten. Blijkbaar waren sommige eenvoudige vormen van dans, zang en muziek bekend bij zowel Pithecanthropes als Neanderthalers. Hun rudimenten in instinctieve vormen zijn zelfs bij apen te vinden: en ze kunnen ritmisch wiegen en geluiden maken als het ware op het ritme van de maat ("whoosh"). Maar pas aan het einde van het oude stenen tijdperk hadden mensen de behoefte en de mogelijkheid om te schilderen, tekenen, knippen.

Toen de eerste grotafbeeldingen van dieren werden gevonden, geloofde bijna niemand dat mensen die in grotten woonden en stenen werktuigen gebruikten, zo konden tekenen. En toch is het zo. Verbazingwekkend in perfectie, nauwkeurigheid van waarnemingen, afbeeldingen van dieren - bizons, paarden, mammoeten - werden aangebracht op de muren en lage plafonds van grotten in Spanje, in het zuiden van Frankrijk, in de Oeral. Delen van de grotten met schilderijen bevinden zich vaak in de diepte, in volledige duisternis. Om deze figuren hier met veelkleurige minerale verf te tekenen, was het noodzakelijk om de muren te verlichten met fakkels en stenen "lampen" in de vorm van pollepels gevuld met vet.

Tot nu toe proberen wetenschappers te begrijpen waarom ze deze dieren hebben geschilderd, met welke rituelen en mythen ze worden geassocieerd. Het is veilig om te zeggen dat mensen in die tijd de scheppers werden van de "tweede natuur", een wereld die lijkt op het zichtbare, maar ervan verschilt omdat een persoon niet alleen met zijn ogen ziet, maar ook met zijn hoofd, d.w.z. begrijpt wat hij ziet. De creatie van de "tweede natuur" begon natuurlijk zelfs eerder, vanaf het moment dat een persoon niet alleen een stok of een steen in zijn hand nam, maar ze voor zijn eigen behoeften verwerkte. Het verschijnen van beeldende kunst is echter het belangrijkste teken van de vooruitgang van de mensheid.

Er wordt aangenomen dat mensen door middel van de afbeeldingen van dieren enkele belangrijke ideeën over de wereld voor hen uitdrukten. Op de muren van grotten zijn afbeeldingen van mensen zeer zeldzaam. Dit is begrijpelijk: het is voor ons in de kindertijd immers gemakkelijker om de relatie tussen levende wezens te begrijpen met behulp van de beelden van dieren. Laten we de fabels van Krylov in herinnering brengen: dieren handelen daar vaak, maar ze gedragen zich als mensen. Blijkbaar deden de oudste kunstenaars hetzelfde: ze beeldden niet alleen bizons of paarden af, achter deze afbeeldingen waren enkele ideeën bekend, maar helaas niet bekend bij ons, misschien legendes, mythen. Om mensen te portretteren, moet een persoon ze leren begrijpen, en ze leken hem hetzelfde, weinig verschillend van elkaar. De gemeenschap van jagers was als het ware één lichaam waarin mensen van verschillend geslacht en leeftijd de cellen van het lichaam zijn, niet in staat om geïsoleerd en sterk te handelen, juist omdat ze allemaal tot dit lichaam behoren. De uitzondering waren tovenaars, die trouwens soms werden geschilderd. Maar er was nog een andere groep mensen die noodzakelijk werden geacht om te portretteren: vrouwen. Deze mysterieuze wezens baarden en voedden kinderen. Sommigen zijn gemakkelijk, anderen, niet sterk genoeg, konden deze moeilijke taken niet aan. Hun ziekten en zwakheden bedreigden het voortbestaan ​​van het collectief. Echtgenotes werden niet genomen in hun eigen gemeenschap, waar iedereen familie was, maar in een andere, naburige gemeenschap, waarmee ze goede relaties aangingen. Vaak werden echtgenotes ontvoerd. Vrouwen werden gezien als behorend niet tot hun eigen, maar tot de wereld van iemand anders, waar ze vandaan kwamen.

Vrouwen zijn de eerste leden van het menselijk ras die worden geportretteerd. Verschillende van deze tekeningen zijn bewaard gebleven in de grotten. Vaker werden ze bij voorkeur afgebeeld in de vorm van sculpturen. Dit waren kleine beeldjes gemaakt van mammoetslagtand, bot, steen en speciaal geprepareerde kleimassa die in de palm van je hand pasten. Meestal werden vrouwen afgebeeld als vol en naakt, moeders die veel kinderen hadden. Maar er zijn ook figuren van slanke, gracieuze vrouwen, alsof ze de ontberingen en geneugten van het moederschap nog niet hebben ervaren. Het zijn jonge jagers, even behendig als de mannen, maar niet zo sterk.

Naar alle waarschijnlijkheid werden de beeldjes van vrouwen gebruikt bij rituelen en als amuletten gedragen. Ze moesten een magisch effect hebben, niet alleen voor vrouwen en kinderen, maar voor de hele gemeenschap. Immers, alleen met een overvloed aan voedsel en een rustig leven konden vrouwen toekomstige sterke jagers baren.

Автор: на Комментариев нет:

понедельник, 14 мая 2018 г.

Tout sur Andorre: colonnes de nouvelles

https://all-andorra.com/fr/category/affiche-des-evenements/
https://all-andorra.com/fr/category/expositions/
https://all-andorra.com/fr/category/autour-de-l-andorre/
https://all-andorra.com/fr/category/blog-fr/
https://all-andorra.com/fr/category/business-et-economie/
https://all-andorra.com/fr/category/actualites-culturelles/
https://all-andorra.com/fr/category/galerie-de-photos/
https://all-andorra.com/fr/category/immobilier/
https://all-andorra.com/fr/category/interview-fr/
https://all-andorra.com/fr/category/l-education/
https://all-andorra.com/fr/category/le-point-de-vue/
https://all-andorra.com/fr/category/les-nouvelles-sur-l-andorre/
https://all-andorra.com/fr/category/politique/
https://all-andorra.com/fr/category/reportage-photo/
https://all-andorra.com/fr/category/societe/
https://all-andorra.com/fr/category/sport-fr/
https://all-andorra.com/fr/category/technologie/
https://all-andorra.com/fr/category/tourisme/
https://all-andorra.com/fr/affaires-en-andorre/
https://all-andorra.com/fr/le-guide-touristique/
https://all-andorra.com/fr/stations-de-ski/
https://all-andorra.com/fr/pages-jaunes/
https://all-andorra.com/fr/classifides/
https://all-andorra.com/fr/meteo-pas-de-la-case/
Автор: на Комментариев нет:
Подписаться на: Сообщения (Atom)